Besparingen ekg en klinische biologie

TER INFORMATIE
Geachte Collega, Bijgevoegd vindt u het standpunt van het Kartel i.v.m. de recente besparingsmaatregelen. met collegiale groeten, het ASGB-bestuur

De wijze waarop de regering zonder enig overleg de bepalingen van het akkoord 2013-2014 heeft gewijzigd blijft voor commotie zorgen.

Dat dit gebeurt net nadat het akkoord op voorstel van de beide artsenorganisaties door een grote meerderheid der artsen aanvaard werd, beschouwen we als niet minder dan een kaakslag. Uiteraard hebben wij begrip voor de moeilijke economische omstandigheden, dat is ook de reden dat we ons ondanks de vele besparingen zeer redelijk hebben opgesteld en de laatste akkoorden bij de achterban verdedigd hebben.

Zelfs indien het lopende akkoord niet wordt opgezegd of indien dit uiteindelijk niet tot een staking zal leiden, zullen we deze geschiedenis bij de eventuele onderhandeling van een volgend akkoord niet licht vergeten.

De maatregelen zelf getuigen bovendien van een schromelijke oppervlakkigheid.

We stellen ons de vraag waarom men 2 disciplines voor besparingen heeft uitgekozen, net degene die de voorbije jaren al fors hebben ingeleverd.

Eerst zou men het EKG bij gehospitaliseerden incorporeren in het BFM. Nadat dit juridisch onmogelijk bleek werd het het toezichthonorarium. Er is voor deze verstrekking geen overschrijding vastgesteld, integendeel de uitgaven zijn de laatste 10 jaar met 20% gedaald. Indien men tussen de ziekenhuizen een medisch moeilijk te verklaren variabiliteit in de consumptie zou hebben vastgesteld dan moet deze worden aangepakt. Een vorm van forfaitarisering zou dan nog rationeel te begrijpen zijn. Daarom hebben wij de dienst gevraagd om een analyse te maken van de verstrekking 475086 per ziekenhuis, en per 100 opnemingen (en in C+D apart), en per 100 ligdagen. Wij weigeren om nog mee te werken aan blinde lineaire maatregelen die iedereen treffen. In de plaats van een forfaitarisering betekent het te besparen bedrag overigens niet minder dan de volledige schrapping van deze verstrekking.

In de notificaties bij het begrotingsconclaaf van maart 2013 (nota CGV 2013/125 van 18 april 2013) wordt aan de klinische biologie een besparing gevraagd van 10.895 duizend € in 2013 (ingaande op 01/09/2013), dus op jaarbasis een bedrag van 32.684 duizend €.

Initieel (cfr. persmededelingen) was het de bedoeling om deze besparing te realiseren op de forfaitaire honoraria van de privélaboratoria. Technisch is dit echter moeilijk en bovendien zwaar discriminerend en dus zal dit nu op alle forfaitaire honoraria van de ambulante aanvragen gebeuren.

Deze maatregel wordt op geen enkele manier gemotiveerd.

Uit de gegevens van het gestandaardiseerd verslag 2012 blijkt een globale overschrijding van 29.380 duizend € t.o.v. de initiële begrotingsdoelstelling, deze overschrijding is gereduceerd tot 3.301 duizend € t.o.v. de herziene technische raming 2012 (basis uitgaven t/m vijfde maand 2012) en dus vrij beperkt te noemen.

De 50 miljoen euro besparing, opgelegd door de Task Force werd volledig verrekend in de doelstelling 2011 (- 50,7 miljoen €) en in de doelstelling 2012 (-51,2 miljoen€)

Deze besparing viel uiteen in twee delen (nota CGV 2012/250 van 14/09/2012):

• een gedeelte besparing via aanpassingen aan de nomenclatuur (KB 20/08/10), gebudgetteerd op 33.563 duizend € en een gedeelte via een KB van 22/10/2010 i.v.m. PSA-dosages, gebudgetteerd op 2.028 duizend €

• een resterende besparing van 15.109 duizend € die zou zich moeten realiseren via een volumebeperking, gekoppeld aan een sensibiliseringscampagne.

Ons inziens hebben beide KB’s wel degelijk effect gehad, het eerste overtreft zelfs het beoogde effect. De besparing op PSA is niet volledig gerealiseerd wat enigszins moeilijk te begrijpen is. De klinisch biologen die hebben meegewerkt aan deze rationalisering van de nomenclatuur voelen zich nu bekocht omdat ze er als dank, naast een inlevering op de index, ook nog een lineaire besparing bovenop krijgen.

De volumebeperking was een onzekere factor. Het voorstel was om de sensibiliseringscampagne te herhalen in 2012 doch dit is niet gebeurd.

Eens te meer herhalen wij dat de meeste van onze honoraria per verstrekking niet te hoog zijn maar dat het volume een probleem vormt en het gestandaardiseerd verslag bevestigt dit nogmaals. De verantwoordelijkheid daarvoor ligt vnl. bij de voorschrijvers. In het huidige systeem is er voor de klinisch bioloog geen enkel incentive om de aanvragen te rationaliseren. Het antwoord daarop zou een grotere en/of een meer rationele vorm van forfaitarisering moeten zijn, paradoxaal genoeg kiest men voor het omgekeerde. In de ziekenhuizen ligt de reële forfaitarisering rond de 80% en is de noemer het moeilijk te manipuleren aantal opnemingen en, via het system van de verantwoorde ligduur, het sterk gecontroleerde aantal verpleegdagen. In de ambulante sector ligt de reële forfaitarisering rond de 40% en is de noemer het voorschrift. Maar men kan zonder beperking voorschriften maken en per voorschrift zonder beperking testen herhalen. Indien men het volume onbeperkt laat groeien en telkens de tarieven lineair vermindert dan zal uiteindelijk gratis moeten gewerkt worden.

Voor enige andere maatregel kan overwogen worden vragen wij de dienst om de voorschrijfprofielen van 2012 te toetsen aan de aanbevelingen in de brochure “Klinische biologie - rationeel voorschrijven van testen” die in juli 2011 aan alle artsen verstuurd werd.

De sensibiliseringsacties moeten herhaald en versterkt worden.

Het voorschrijven van klinische biologie zou voor de LOK’s een verplicht onderwerp moeten zijn evenals een verplicht onderwerp van navorming in de accreditering. Dit kan niet langer vrijblijvend blijven.

We dringen er op aan dat een reeks diagnoseregels worden opgesteld om tenminste al in hetzelfde labo overbodige herhalingen te verbieden (bv. vitamine D, vitamine B12, lipiden bij normale eerste dosage, dialyse,…).

We vragen ook een beter gebruik van elektronische middelen: gestroomlijnd elektronisch voorschrift, goed gebruik van EMD (vermijden van herhaling), uitwisseling van resultaten, zodat een overbodige herhalingsfrequentie nog verder kan beperkt worden.

De sector is bereid om zich te engageren voor een daadwerkelijke volumevermindering. Indien deze actie lukt dan zal dit veel meer opbrengen dan de nu voorgestelde lineaire besparing.

Sinds enkele jaren worden door de niet-geconventioneerde privélaboratoria en enkele ziekenhuislaboratoria zogenaamde ‘administratieve supplementen’ gevraagd bovenop de wettelijke remgelden. De repetitieve lineaire tariefdalingen worden dus gecompenseerd ten laste van de patiënt. Het zal met het voorliggende voorstel niet anders zijn.

Het is ten slotte ook verwonderlijk dat de remgelden al ruim 10 jaar niet meer werden aangepast. We stellen dan ook voor om deze licht te verhogen.

met de meeste hoogachting,

Dr. Robert Rutsaert

Dr. Roberto Salgado

Dr. Jonathan Brauner