Ziekenhuisplannen Vandenbroucke: ASGB/Kartel legt duidelijke eisen op onderhandelingstafel
Afgelopen vrijdag 28 januari 2022 zat federaal minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke samen met de gezondheidssector om zijn ziekenhuisplannen toe te lichten. De nota, die intussen op verschillende krantenredacties belandde, roept echter heel wat vragen op. Daarenboven moeten de onderhandelingen over deze hervorming nog van start gaan. ASGB/Kartel staat alvast klaar om aan de onderhandelingstafel plaats te nemen, maar wenst vandaag reeds op aantal belangrijke aandachtspunten te wijzen.
Zo zijn heel wat ziekenhuisnetwerken niet regionaal maar politiek geïnspireerd. Andere netwerken tellen ook universitaire ziekenhuizen in hun rangen. Dit neigt naar twee olifanten in de welgekende porseleinkast…
Wat de ziekenhuisfinanciering betreft, hier kan er voor ons enkel sprake zijn van een splitsing tussen een intellectueel en een professioneel gedeelte als het professioneel gedeelte in co-governance tussen artsen en beheerders gaat. Een ziekenhuis zonder artsen in de cockpit is immers een stuurloos vliegtuig.
Voor de hervorming van de nomenclatuur is een harmonisatie tussen de verschillende disciplines cruciaal. Ook mag het geen race to the bottom worden.
Wat de bundled payment betreft: dat is -op papier althans- een goede zaak, maar dit mag niet leiden tot meer bureaucratie met een nieuw middenkader en allerhande managers. Het lijkt ook een sluipweg richting een ‘vals’ bediendenstatuut, want zonder de sociale bescherming die daarmee gepaard zou moeten gaan.
De nota voorziet ook in het aftoppen van supplementen. Het spreekt voor zich dat excessen eruit moeten, maar het risico bestaat dat hierdoor bepaalde zaken niet meer gefinancierd gaan geraken, zoals het EPD, de accreditering,… Een evenwicht is dus nodig om de verdere extramurale vlucht en een hogere deconventioneringsgraad te vermijden.
De ministeriële plannen zijn elk geval zeer ambitieus, niet in het minst wat de vooropgestelde tijdslijn betreft. Dat belet ons uiteraard niet om mee aan de onderhandelingstafel te gaan zitten, integendeel. Onze krijtlijnen zijn hierbij wel getrokken, we zullen deze dan ook -voor alle artsen- met verve verdedigen.
Reacties
Corona heeft aangetoond daty ziekenhuizen een "noodzakelijk kwaad" is.
Door corona en de langdurige onderfinanciering (MAHA), zit het ziekenhuis te lonken naar de artsen.
Zij moeten dan het gat in het budget maar toerijden.
Dat er iets moet gedaan worden aan de financiering van de ziekenhuizen is iedere arts van overtuigd. De voorbije hervormingen, zijn doekjes tegen het bloeden geweest.
Fundamenteel moet er iets gebeuren en zijn het weer maar doekjes.
Altijd worden er bepaalde groepen geviseerd, waarbij de andere groepen denken: "chance, dat het niet bij ons is". Maar de volgende legislatuur zijn het weer andere beroepsgroepen binnen de geneeskunde. VERDEEL en HEERS.
Kan de medische wereld niet zelf de ballen hebben om voor een oplossing te zorgen. Het is inerdaad niet normal dat de ene arts met 1.000.000 naar huis gaat en de andere 100.000 euro verdiend. Natuurlijk moeten er verschillen zijn. De ene arts werkt 40 uren/ week en de andere 100 uren. Maar toch moet er meer gelijkheid komen.
Ik zal starten met het meest eenvoudige. Wil je dat de lonen gelijk zijn, dan voer je een statuut loontrekkende in zoals in Nederland (CAO AMS). Dat werkt al jaren en een behoorlijk deel van de artsen is content. Het is ook eenvoudig en bevat behoorlijk wat extra's ook. Investeren in je dienst gaat dan weer moeilijker en je zal met je pasje moeten loggen hoeveel uur je werkt. Je krijgt ook jaarlijks netjes je indexatie. MAAR er moet altijd de mogelijkheid zijn om voor een zelfstandig statuut te kiezen zodat je als vrij beroeper je werk zelf kan bepalen en niet volledig afhangt van managers allerhande.
Ziekenhuizen zijn al jaren zwaar ondergefinancierd en romen af op artsenlonen en vooral supplementen. Ziekenhuizen moeten krijgen wat ze nodig hebben en dit ook elk jaar verantwoorden met steun van het artsenkorps. Er zijn ook teveel ziekenhuizen. Het zal toch wat jaren duren vooraleer je zonder verlies van investering hier zaken kan veranderen.
Kijk tot slot toch ook eens naar de meer evidente geldverslinding in de zorg: mutualiteiten (1.1 miljard per jaar om het teveel geld terug te betalen; hou er eentje over, zoals het HZIV om de patient te informeren en te steunen) EN de farmacie (dat vlotjes 250 milj € over haar budget gaat elk jaar).
wat ik vooral mis, is een honorering voor samenwerking en administratie
Wanneer nu een overleg over een patiënt plats vindt, moet je eerst en vooral zorgen dat alles GDPRproof is en dat je vooral dat kan bewijzen. Pas in de tweede plaats gaat het over de inhoud en vaak is voor dit overleg geen nomenclatuur beschikbaar: dus wel en verantwoordelijkheid maar zonder return
voor alles en nog wat zijn attesten en verslagen nodig, in allerlei vormen nodig, Een nomenclatuurnimmer hiervoor zou de adminisatrieve last iets meer draagbaar zijn. En verslagen maken mag wat mij betreft aan een uurloon.
Alle geneesheren evenveel verdienen ? Tiens ..?
Waarom zo dat 'nodig' moeten zijn ?
Dan ook alle bakkers en alle slagers hetzelfde loon ?
Reactie toevoegen