Waarom ASGB/Kartel het akkoord nu nog niet opzegt

De honorariasupplementen zijn nooit ons grote strijdpunt geweest. Bij de onderhandeling van een nationaal akkoord zijn voor het ASGB/Kartel de belangrijkste punten de herijking, de opwaardering van de intellectuele akten, de sociale bescherming en de potentiële winsten in doelmatigheid en kwaliteit van zorg. We zijn ook akkoord om goed onderbouwde dossiers voor innovatieve technische verstrekkingen te ondersteunen op voorwaarde dat die de voorgenoemde punten niet compromitteren.

Honorariasupplementen dekken vandaag echter een brede lading. Ze kunnen inderdaad dienen om sommige artsen een gemakkelijk verdiend extra inkomen te bezorgen maar ook, en meer en meer, voor de financiering van deficitaire prestaties (bv. tal van raadplegingen), initiatieven ter verbetering van de kwaliteit (bv. EPD), of van (nog) niet terugbetaalde prestaties (bv. sluiting linkerhartoortje, de publicatie van het KB kan nog 1 tot 2 jaar aanslepen).

We staan volledig achter het principe om financieel kwetsbare patiënten te ontzien, maar de collega’s van BVAS hebben zeker een punt betreffende de gestemde wet diverse bepalingen met het verbod op supplementen voor patiënten met verhoogde tegemoetkoming: hierover is weinig tot geen overleg geweest, in tegenstelling tot wat men zou mogen verwachten binnen een ‘gevestigd overlegmodel’. Daar hebben we trouwens zelf ook duidelijk over gecommuniceerd toen de wet werd gestemd, zie https://www.asgb.be/node/28470.

Waarom zegt het Kartel dan nu het akkoord niet mee op?

Wel, om 2 redenen: we wachten op de beloofde gesprekken over de uitvoeringsbesluiten én in geval van opzegging dreigen heel wat zaken verloren te gaan.

Ten eerste. Onze strategie is van bij het begin geweest om mee te wegen op de uitvoeringsbesluiten. Immers, de wet is gestemd, doch nog niet in uitvoering, aangezien de uitvoeringsbesluiten door middel van een KB nog moeten volgen. Er is ons beloofd door de minister om daarover mee te kunnen onderhandelen. We wachten deze belofte af: indien deze meest cruciale afspraak niet wordt gehonoreerd gaan ook wij verdere stappen zetten.

Onze analyse is ook dat – ondanks de gedeelde kritiek van niet gehoord te zijn – dit dossier door de overheid als onvoldoende valide zou kunnen worden beschouwd om het akkoord op te zeggen, net omdat                deze wet nog niet in uitvoering is en mogelijk in 2023 ook niet in uitvoering zal zijn. Wat mee onze keuze om niet op te zeggen, verklaart.

Ten tweede. Het bereikte budgettaire akkoord in december 2022 bevat voor ons vele goede zaken die door opzegging verloren dreigen te gaan. Om er maar enkele te noemen: opwaardering van de consultaties, opwaardering anesthesie, GMD startende huisartsen, meervoudige bezoeken in WZC, en sociaal statuut van de ASO’s en HAIO’s. Ook dat ligt uiteraard mee in de weegschaal om niet mee te stappen in het opzeggen van het akkoord.

Aan de andere kant: zo een akkoord is meer dan een vodje papier. Het is een contract tussen het artsencorps en de verzekeringsinstellingen dat door de voogdijminister en de voltallige regering werd goedgekeurd en gepubliceerd werd in het Belgisch Staatsblad. Dat daarin eenzijdig wordt ingebroken is niet aanvaardbaar. Maar in gemeenschappelijk overleg kunnen er wat ons betreft eventueel wel wijzigingen worden in aangebracht. Wij kunnen de minister tegemoet komen om de echt financieel meest kwetsbare patiënten te ontzien op voorwaarde dat de aard van de supplementen en de doelgroep in de uitvoeringsbesluiten beter omschreven worden. Van onze kant wensen we dan een tegemoetkoming i.v.m. punt 2.8 van het akkoord. We willen meer bepaald dat alles wat we via doelmatige zorg kunnen besparen volledig, en vanaf 2024 niet slechts voor de helft, in de honoraria kan geherinvesteerd worden, naar analogie met wat de minister vorige week trots aankondigde i.v.m. de shift naar het dagziekenhuis. Verder willen we ook bijkomende middelen om het sociaal statuut van ASO en HAIO verder op te waarderen.

We zijn en blijven 100% voorstander om kwetsbare patiënten financieel te ontzien. Alleen moet dit gebalanceerd en in overleg gebeuren, zodat de financieel kwetsbaren ontzien worden en zodat voor gedeconventioneerde zorgverstrekkers de mogelijkheid blijft bestaan om bij de andere patiënten wel supplementen aan te rekenen. Anders is er geen conventie meer.

En transparantie van elke zorgfactuur. Zodat patiënten zien waar de eigen bijdragen naartoe gaan (en hoe noodzakelijk ze zijn om het systeem in stand te houden). Dat blijft ons stokpaardje.