ERSMEDEDELING - Nieuwe financiering van ziekenhuizen

Niemand kan ontkennen dat de inzet van middelen in de ziekenhuizen soms grote variabiliteit kent. De zesmaandelijkse auditrapporten van het RIZIV bevestigen dit.
Zoals in elk beroep zal er ook bij de artsen wel een kleine groep zijn die de middelen onoordeelkundig gebruikt, hetzij uit onwetendheid hetzij uit winstbejag, hetzij door inefficiënte gegevensuitwisseling.
Niettemin blijft de algemene vaststelling dat de Belgische ziekteverzekering in procent van het bbp niet veel meer kost dan het Europese gemiddelde, dat onze vergoeding voor de meeste verstrekkingen duidelijk lager is, dat de tevredenheid van de bevolking zowel over de huisartsgeneeskunde als over de specialistische geneeskunde zeer hoog is, en dat heel wat buitenlandse patiënten zich in ons land komen laten verzorgen.

Het ASGB/Kartel is al lang vragende partij om medisch niet te verantwoorden variabiliteit in de zorg terug te dringen en we hebben al meermaals voorstellen in die zin ingediend. De huidige werkwijze van jaarlijkse blinde lineaire besparingen die iedereen - ook de correct werkende artsen - treffen is een heilloze piste. Wij betreuren dat de manifeste overtreders, artsen en ziekenhuizen, niet sterker individueel worden aangepakt.

In tegenstelling tot de BVAS hebben wij geen ideologisch of principieel bezwaar tegen een verstandig uitgewerkte forfaitarisering van een beperkt aantal verstrekkingen, vnl. dan degene die zonder veel inzet van middelen of personeel en zonder nadeel voor de patiënt, gemakkelijk kunnen herhaald worden.
We hebben ook geen bezwaar tegen een uitbreiding van het systeem van de referentiebedragen waarbij ziekenhuizen die meer klinische biologie, medische beeldvorming en technische prestaties verrichten dan het nationale gemiddelde voor dezelfde goed te omschrijven pathologie, het verschil moeten terugbetalen. Die rekening kan aanzienlijk oplopen en al jaren komen hiervoor hoofdzakelijk Waalse ziekenhuizen in aanmerking.

Het opnemen van honoraria van zelfstandig werkende artsen in het budget van de ziekenhuizen of het invoeren van een all in financiering per pathologie, is al jaren een natte droom van de ziekenhuisbeheerders waarbij de artsen dan jaarlijks zullen mogen gaan schooien wat er voor hen overblijft. Er zal dan helemaal geen rem meer staan op de explosie van de indirecte kosten, het administratief en middenkader, de clustermanagers, de prestigeprojecten, de managementbonussen, de consulentenopdrachten, de organisatiekantelaars, enz. Dat voor een aantal patiënten onderbehandeling dreigt of dat men bepaalde  patiënten liever zal doorverwijzen ligt in de lijn der verwachtingen. Multidisciplinaire samenwerking zal niet verbeteren maar zowat onmogelijk gemaakt worden. Wie meer artsen uit het ziekenhuis wil verdrijven kan moeilijk een betere methode verzinnen. Terwijl de performantie van onze ziekenhuisgeneeskunde nu nog berust op de beschikbaarheid van onze artsen die vrijwel nergens ter wereld geëvenaard wordt.

De naïviteit waarmee dergelijke maatregel overwogen wordt wekt ongeloof. Met de nieuwe pathologieregistratie (ICD-10) stijgt het aantal codes tot 68.069. Het is o.i. ondenkbaar om voor alle pathologieën met hun verschillende graad van ernst een correct forfaitair honorarium te berekenen. Bovendien slaagt de FOD Volksgezondheid er nu al niet in om een performante en geloofwaardige controle op de pathologieregistratie uit te oefenen. En heeft de regering zelfs verzuimd om bij het vaststellen van overtredingen enige sanctie te voorzien! Valt het niet te verwachten dat degenen die het huidige systeem misbruiken ook de pathologieregistratie zullen manipuleren?

De lineaire verlaging van de forfaitaire honoraria treft de klinisch biologen terwijl niet de laboratoria maar de voorschrijvers verantwoordelijk zijn voor eventueel overgebruik.
In de ziekenhuizen zijn de budgetten voor klinische biologie grotendeels onder controle als gevolg van een moeilijk te manipuleren forfaitarisering per dag en per opneming. Laboratoria vragen hun clinici zelfs geregeld om overbodige aanvragen te schrappen. In de ambulante sector is de forfaitarisering echter gebrekkig uitgewerkt. We blijven ook wachten op een goed uitgewerkte informatisering waarbij elke behandelende arts kan nagaan welke onderzoeken bij zijn patiënt recent al werden uitgevoerd zodat ze niet meer moeten herhaald worden.

Het ASGB betreurt dat deze ondoordachte maatregelen werden gelanceerd zonder enig voorafgaand overleg met de artsensyndicaten. Het ASGB vindt deze handelswijze des te meer laakbaar omdat een nieuw nationaal akkoord artsen-ziekenfondsen 2013-2014 net na een moeilijke onderhandelingsperiode werd afgesloten.
Het ASGB staat open voor verder overleg en wil niet meteen naar het wapen van de artsenstaking grijpen. Maar indien de regering deze plannen, die een zeer grondige hervorming van de huidige financiering van de ziekenhuizen en van de honorering van de artsen inhoudt, toch doordrukt zonder verder overleg, dan is het nationaal tarievenakkoord de facto opgezegd en zal ook het ASGB oproepen tot een algemene ziekenhuisstaking.

met collegiale groeten,

Dr. Reinier Hueting – Voorzitter
Dr. Robert Rutsaert - Bestuurslid